Immunodiagnostyka jako jeden z głównych działów immunologii w ogóle zajmuje się diagnozowaniem chorób, które wyzwalają dwojaką odpowiedź organizmu – humoralną i komórkową. Jakie badania należą do tej grupy i kiedy warto je wykonać? Sprawdź kiedy najczęściej stosowana jest immunodiagnostyka.
Diagnostyka immunologiczna – kiedy jest zasadna?
Diagnostyka immunologiczna służy przede wszystkim diagnozowaniu chorób pasożytniczych i powinna być przeprowadzana w laboratoriach cechujących się wysokim standardem pracy. Do takich należą m.in. te placówki, które systematycznie wdrażają innowacje z zakresu chemii klinicznej i immunodiagnostyki, np. https://www.roche.pl/pl/roche-diagnostyka/obszary-dzialalnosci/chemia-kliniczna-i-immunodiagnostyka.html. Diagnostyka immunologiczna jest wykorzystywana w celu:
- potwierdzenia pierwotnego rozpoznania klinicznego;
- oceny stanu zdrowia pacjenta po zastosowanym leczeniu (tzw. monitoring stanu zdrowia).
- zweryfikowania braku przyrostu masy ciała u dziecka
W przypadku wykrycia potencjalnych problemów z układem odpornościowym, immunolog kieruje pacjenta na szczegółowe badania krwi, podczas których zostają oznaczone przeciwciała.
Badania immunodiagnostyczne – przykłady
Panel badań immunodiagnostycznych jest szeroki i obejmuje m.in.:
- oznaczanie przeciwciał anty-HCV. Badanie ma charakter jakościowy, a dodatni wynik badania wskazuje jedynie na kontakt pacjenta z wirusem i nie jest tożsamy z chorobą. W sytuacji wyniku dodatniego konieczne jest potwierdzenie obecności RNA wirusa za pomocą badania RT-PCR.
- oznaczanie przeciwciał anty-HIV 1 i 2 i antygenu p24 (Ag/Ab Combo). Przesiewowe badanie serologiczne wykonywane w kierunku zakażenia wirusem HIV pozwala na równoczesne wykrycie we krwi pacjenta antygenu HIV (białka 24, tj. p24) i przeciwciał wytworzonych już przez badanego.
- oznaczenie HBs Ag. Badanie jest wykonywane z próbki krwi żylnej pacjenta, a wykrycie HBs Ag w surowicy jednoznacznie wskazuje na zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B. Badanie może być powtarzane w trakcie terapii, bowiem spadek stężenia HBs Ag informuje o skuteczności prowadzonego leczenia. W sytuacji, gdy utrzymuje się ono na stabilnym poziomie, konieczna jest modyfikacja stosowanych metod.
- oznaczenie antygenu HBe. Badanie ma charakter jakościowy i jest wykorzystywane do oznaczania w surowicy krwi antygenu Be (HBeAg) wirusa zapalenia wątroby typu B (HBV). Ze względu na wysoką skuteczność w monitorowaniu postępów leczenia może być powtarzane przez cały czas trwania terapii.